Iwieniec,

mko, z zarządem gminnym i folw. w zachodniej stronie pow. mińskiego, paraf. Kamień, nad rzeką Wołmą, od roku 1810 własność Plewaków, niegdyś Sołłohubów; mko ma dm. 288, zasiedlone przeważnie żydami. Ludność żydowska trudni się drobnym handlem, chrześciańska słynie zduństwem, wyrobem garnków i kafli. Gmina Iwienicka składa się z 14 starostw wiejskich, ze 132 małych wiosek i liczy 3329 włościan płci męzkiej. Do roku 1868 był tu kościół parafialny fundowany w roku 1606, z filiami w Starzykach i Dutce. Także byli tu franciszkanie osadzeni w r. 1702 przez stolnika mińskiego Wańkowicza; wszystko to już dziś nie istnieje. Folw. posiada przeszło 3750 mr., miejscowość skalista i kamienista; łąki nadrzeczne dobre. Okr. polic. II rakowski.                         Al. Jel.

Słownik Geograficzny

t. III (rok 1882) str. 324, Iwi.