Tekst poniżej                  mapa z. iwienieckiej
Redukt Kazimierza Plewaki czyli wersja przebiegu granicy dóbr Rodziejowszczyzna z folwarkiem Lucyna
(zob. położenie w górnej części mapy ziemi iwienieckiej) - fragment planu z października 1830 r.,
dzięki uprzejmości dr Alesia Biełego z Lucynki (gospodarstwo agroturystyczne Marcinowa Gęś)

udostępnił dr Aleksander Bieły
opracował Bronisław Plewako,
korekta Stanisław Jan Plewako

Opisanie Duktu Wielmożnego Alojzego Sielawy, w kolorze żółtym

Najprzód, Wielmożny Alojzy Sielawa dowodząc miejsca obrębu drugiej połowy majętności Lucyna dla Księży Jezuitów Mińskich wydzielonego, a do niego według dokumentów być należnego; okazywał byt [tzn. istnienie - SP] drogi starej idącej z wsi Mniszan dawniej do Franciszkanów Wileńskich należnej [tzn. należącej – SP], podług ograniczenia dzielczego, między Rektorem księdzem Piotrem Łukaszewiczem tychże Jezuitom Mińskich, a Wielmożnymi Zabuskimi dziedzicami Lucyna w 1679 Roku 8bra [tj. Octobra- SP] 6 dnia uczynionego [6 października 1679 r.], z którego to dokumentu Wielmożny Sielawa dowodzi, że stara droga szła dawniej, i dziś ona egzystuje, lecz w niektórych miejscach wyprostowana została, od punktu A przez rzeczkę Lucynkę koło dworu Zabuskich, dziś Lucyna Sielawów, przez środek cały majętności Lucyna, mianowicie przez punkty B. a. Y. przez mostek X. do kopca C. podkomorskiego, a pierwiey [najpierw – SP] jezuickiego, od C. Wielmożny Sielawa okazuje początek obrębu dla Księży Jezuitów Mińskich wydzielony; i już miejscem byłej niegdyś starej drogi, a dziś na gruncie zaoranej i kolorem żółtym /: nieraz różowym jak Wielmożny Plewaka prowadzi: /wprawo przez ogrody folwarku Rodziejowszczyzny, dawniej zaścianku Lucyn zowiącego się do litery D: i miejsca kopca b. oraz grobli starej, dziś jeszcze pokłady drzewa wykazującej. Od D: gruntami folwarku Rodziejowszczyzny tąż drogą starą zoraną do grobli drugiej w części znacznej na sianożęci w punkcie E: znajdującej się; od E: gruntami ornymi miejsca byłej starej drogi Wielmożny Sielawa okazując, do drogi ze wsi Padniewicz w lesie znaczej [zaznaczonej, widocznej – SP] a na polu zoranej koło Wilczej Jamy. od litery F: na G: przy Błotku wchodzącej. od G: tąż byłą starą drogą do drogi z folwarku Rodziejowszczyzny nowo w prostej linii wytrybowanej [wyciętej, wyznaczonej - SP] oraz Wilczej Jamy drugiej literą H: oznaczonej. od H: tąż drogą starą do Siwicy idącą w lesie dobrze już znaczną przez punkty krzywości onej J:K:L:Ł: aż do litery M: i miejsca kopca dziś już nie egzystującego [nieistniejącego - SP] a podług ograniczenia powyższego w widłach, czyli w zejściu się dróg być powinnego; oraz ruczaju N: i gruntów borowikowskich O: niemniej siwickich P: w tym miejscu podchodzących; Tako też nieopodal numerem 1.2.3.: znacznych palów starszych, gdzie na rzece Isłoczy po drodze do Siwicy, mostów byłych ślady egzystują. Niemniej sianożęć [siono–żęć czyli łąka nadająca się do koszenia - SP] przez Wielmożnego Sielawę Zacharzewszczyzna zwana literą Q oznaczona. od M: zwróciwszy się w prawo na drogę, która idzie przez bór, po lewej siwicki a po prawie lucyński aż do rzeczki Lucynki, i granicy Mniszan tychże księży Franciszkanów Wileńskich, oraz granicy pierszajskiej i kopca pod literą R: położonego. od R: koło Jawidowszczyzny zaścianku, oraz koło Stawu Mniszańskiego do Litery S: i miejsca niegdyś Kopca byłego. Od S: tąż Rzeczką Lucynką do Litery Ż: i końca Obrębu drugiej połowy Lucyna podług Prawa dzielczego [tj. umowy podziałowej – SP] w górze pominionego przez Zabuskich aż do opłaty Księżom Jezuitom Mińskim przeznaczonego; skąd w prawo lasem i doliną łukową do kopca jezuickiego C: przyszedłszy Wielmożny Sielawa związanie obręb Księżom Jezuitom wydzielony. Niemniej okazanie Wielmożny Sielawa osobną dyferncyą [tj. różnicą - SP] z Wielmożnym Plewaką a niegdyś między Jaśnie Wielmożnym Sołłohubem, dziedzicem Iwieńca, a Wielmożnym Mikołajem Suszyckim dziedzicem Lucyna rozpoczęty! Takową oprowadzać poczyna od Litery Ż: tąż rzeczką Lucynką do punktu T: i Reduktu Wielmożnego Plewaki a za tym wpada do ruczaju, czyli wodocieczy do rzeczki Lucynki, od którego wpada w prawo tąż wodocieczą kolorem żółtym odcienionego, aż do mostku na tejże wodocieczy, i drodze starej pierewiey przez się ukazywanej pod literą A będącego. Od A: w prawo tąż Drogą do Kopca C: jezuickim, i podkomorskim nazywanego. Skąd w prawo prosto linio do Rzeczki Lucynki zrazu Sianożęciami, a dalej Lasem Błotnym do Litery Ż: doprowadził, i w takiej figurze zakreśla Dyferencyi [różnicę - SP] z Wielmożnym Kazimierzem Plewaką Włók 3.  Mórg: 8. prętów 211[1]

Opisanie Reduktu Wielmożnego Kazimierza Plewaki, w kolorze różowym.

Z okazanego ograniczenia Majętności Iwieńca w Inwentarzu pod Rokiem 1784-tym Febr. 21 Dnia (1784-02-21) umieszczonego, oraz Mapy Ogólnej Hrabstwa Iwienieckiego, niemniej obwodnicy komorniczej Eksdywizji [podziałów- SP] Iwienieckich; prowadzi redukt swój od kopca W: do kopca U: zowiąc one podkomorskimi, od Kopca U: Grobelką i drogą z Petrusewszczyzny do Mniszan idącą, do Kopca C: również Podkomorskiego, a podług obwodnicy Komissar. Iwienieckich Siemiradzkim nazwanego. Od tego dalej już podług Mapy Iwienieckiej, tąż Drogą przez Mostki X :A: przechodząc do Kopca B: również przez Podkomorzego Wilejskiego na miejscu byłego Kopca Jezuickiego w Roku 1804-tym odnowionego, skąd podług pomienionej Mapy łamie się w lewo przez używalne grunta, Lasy Folwarku Lucyna Wielmożnego Sielawy i rzeczki Lucynki, i litery T: doprowadza, a z tego Punktu tąż Rzeczką Lucynką za biegiem wody przez litery S: R: aż do wpadu onej w rzekę Isłocz podług ograniczenia powyższego i używalności swojej okazał Wielmożny Kazimierz Plewaka.

 

[1] Włóka chełmińska = 30 mórg = 90 sznurów kw. = 900 prętów większych kw. = 17,955 ha Morga (także mórg, jutrzyna). Do czasu zniesienia pańszczyzny stanowiła wymiar jednodniowej pracy zadawanej parobkowi. W przeliczeniu jedna morga miała ... 300 prętów kwadratowych (źródło: Wikipedia).

3 włóki                   =  53,865 ha

8 mórg                    =    4,788 ha

211 prętów             =    0,421 ha

razem                      =  59,074 ha

Wyrażenie wielości ziemi dyferencyjnej między duktem
zaprowadzonym kolorem żółtym, a duktem kolorem różowym.

Sczegułł

Ogułł

włók

mórg

pręt.

włók

mórg

pręt.

Pod zabudowaniem i ogrodami folwarku Rodziejowszczyzny pod numerem            1.

Gruntu ornego dobrego z pognojami, tegoż folwarku pod numerem                      2. 3.

Prostopola Srzedniego [średniego – SP ] tegoż folwarku, pod numerem               4. 5.

Prostopola podłego tegoż folwarku, pod numerem.                                              6. 7. 8.

Pod zabudowaniem zascianku Jawidowszczyzny oraz ich ogrodami gruntami
oranymi Srzedniemi pod Numerem                                                                             9. 10.

Gruntu borowego śrzedniego wsi Klepatoczyzny, pod numerem                       11.12.

Pod zabudowaniem chaty 1-szego zaścianka Pusiek, oraz gruntem ornym borowym śrzednim do tychże chaty, pod numerem                                                                      13.

Pod zaściankiem Klepatoczyzną, oraz jego gruntem śrzednim pod numerem          14.

 

1

 

 

 

2

 

1

 

 

17

20

 4

 

 3

24

10

 

 8

 

215

  8

163

 

264

 240

155

 

40

 

 

 

 

6

 

 

 

 

 

9

 

 

 

29

 

 

 

 

 

6

 

 

 

187

 

 

 

 

 

Sianożęci mórożnych śrzednich wsi Jamiłowszczyzny pod                      № 15. 16. 17.

Sianożęci błotnej śrzedniej tejże wsi, pod numerem                                                 18.

Wygonu morożnego srzedniego tejże wsi, pod numerem                                          19.

Sianożęci Morożnej dobrey Folwark Rodziejowszczyzny №            20. 21. 23. 24. 25.

Błotka krągłego przy Starodrożyszczu pod Numerem                                               22.

 

 

 

1

 

4

 

6

 

280

296

260

140

140

 

 

1

 

 

 

 

13

 

 

 

 

216

 

 

Zaroslew sosnowych na ziemi nizkiey podłey pod numerem           26. 27. 28. 29. 30.

Zarosli borowey na ziemi suchey podłey pod numerem                                           31.

Zarosli na ziemi nizkiej podłej, nad rzeczką Lucynką pod  №                                 32.

D[..] pod stawem mniszańskim przy Jawidowszczyźnie pod №                              33.

 

 

 

 

23

1

1

1

223

246

180

280

 

 

 

 

 

29

 

 

31

 

Boru opałowego w częsci budowlanego na ziemi podłey pod numerem                 34.

Lasu Czarnego opałowego na błocie sianożętnym srzednim  pod Nem                    35.

Lasu sosnowego opałowego na mchu nieużytecznym №                                         39.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

15

8

1

29

4

13

 

 

100

Ogółem w używalności wielmożnego Kazimierza Plewaki
z używalności Wielmożnego Aloizego Sielawy, zajmuje reduktem
Wielmożny Kazimierz Plewaka, Kolorem Różowym odznaczonego.

 

 

 

36

7

240

Gruntu Borowego dobrego, folwarku Lucyna, pod Numerem                                  36.

Sianożęci morożnych dobrych, nad niedocieczą graniczną, pod Nem                      37.
Lasu jodłowego opałowego, na błocie sianożęci srzednim pod Nem                        38.

 

 

 

4

1

1

254

204

24

 

 

 

7

182

Suma Summarum Dyferencyi [różnic]

 

 

 

36

15

122